مقاله پژوهشی
ابوالفضل هدایتی پور؛ مصطفی گودرزی؛ محمود صفری؛ مونا طهماسبی؛ محسن سیدی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر عرض بستر، بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سالهای زراعی 1402-1401 و 1403-1402، در ایستگاه تحقیقات لوبیای خمین اجرا شد. عاملهای اصلی آزمایش عبارت بودند از: کاشت بر روی بستر با عرض 80 سانتیمتر (P1) ،کاشت روی بستر با عرض 30 سانتیمتر ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر عرض بستر، بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سالهای زراعی 1402-1401 و 1403-1402، در ایستگاه تحقیقات لوبیای خمین اجرا شد. عاملهای اصلی آزمایش عبارت بودند از: کاشت بر روی بستر با عرض 80 سانتیمتر (P1) ،کاشت روی بستر با عرض 30 سانتیمتر (P2) و کاشت مسطح (P3). عاملهای فرعی عبارت بودند از: لاین 492، تیپ یک و ایستاده (v1)، رقم کوشا، تیپ دو و نیمهرونده (v2) و رقم صالح، تیپ سه و رونده (v3). ظرفیت مؤثر مزرعهای کارنده (هکتار در ساعت)، عملکرد بیولوژیک و دانه خشک (کیلوگرم در هکتار)، وزن 100 دانه (گرم)، تعداد دانه در غلاف و شاخص برداشت اندازهگیری شد. نتایج بررسیها نشان داد، بیشترین عملکرد دانه در روش کاشت روی بستر با عرض 30 و 80 سانتیمتر، به ترتیب با مقادیر 2349 و 2261 کیلوگرم در هکتار، به دست میآید. کمترین عملکرد در روش مسطح (مرسوم)، با مقدار 1489 کیلو گرم در هکتار به دست آمد که اختلاف آن با دو تیمار دیگر در سطح آماری 5 درصد معنیدار است. در هر سه تیپ ایستاده، رونده و نیمهرونده، بیشترین عملکرد مربوط به روش کاشت روی بستر بود. تحلیل اقتصادی تیمارها نشان داد که روش کاشت روی بسترهای با عرض 30 و 80 سانتیمتر، اقتصادیترین روش کاشت است. مقدار نوارتیپ مصرفی در روش مسطح و دو تیمار روی بستر، به ترتیب 20000 و 13500 متر در هکتار بود. با توجه به مزایای کاشت روی بستر، کشت مسطح (روش متداول) در لوبیا، توصیه نمیشود.