صادق افضلی نیا؛ سید ابراهیم دهقانیان؛ خدیجه علیجانی؛ دادگر محمدی؛ سید ماشاء الله حسینی؛ افشار استخر؛ سید منصور علوی منش؛ ماشاءاله زارع
چکیده
در این پژوهش اثر روش‌های خاک‌ورزی و کاشت (کاشت بر روی پشته‌های دائمی، بی‌خاک‌ورزی و خاک‌ورزی مرسوم) بر ویژگی‌های خاک شامل جرم مخصوص ظاهری، رطوبت و کربن آلی و مصرف آب، بهره‌وری آب و عملکرد محصول در تناوب ذرت علوفه‌ای-گندم در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار کاشت روی پشته‌های ...
بیشتر
در این پژوهش اثر روش‌های خاک‌ورزی و کاشت (کاشت بر روی پشته‌های دائمی، بی‌خاک‌ورزی و خاک‌ورزی مرسوم) بر ویژگی‌های خاک شامل جرم مخصوص ظاهری، رطوبت و کربن آلی و مصرف آب، بهره‌وری آب و عملکرد محصول در تناوب ذرت علوفه‌ای-گندم در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار و شش تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار کاشت روی پشته‌های دائمی بیشترین عملکرد ذرت علوفه‌ای (33/95 تن در هکتار) و گندم (01/7 تن در هکتار) را داشت و تیمار بی‌خاک‌ورزی کمترین عملکرد ذرت علوفه‌ای (06/87 تن در هکتار) و گندم (23/5 تن در هکتار) را به خود اختصاص داد که با روش خاک‌ورزی مرسوم اختلاف معنی‌دار نداشت. ذرت علوفه‌ای در روش خاک‌ورزی مرسوم بیشترین مقدار مصرف آب (9531 مترمکعب در هکتار) را داشت و کمترین مقدار مصرف آب (8155 مترمکعب در هکتار) مربوط به روش بی‌خاک‌ورزی بود، اما به دلیل تغییرات عملکرد محصول متناسب با آب مصرفی، بین تیمارها از نظر بهره‌وری مصرف آب اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. گندم در روش کاشت روی پشته‌های دائمی بیشترین مقدار مصرف آب (7177 مترمکعب در هکتار) را داشت اما از نظر بهره‌وری مصرف آب گندم اختلاف معنی‌داری بین تیمارهای خاک‌ورزی و کاشت وجود نداشت. روش‌های بی‌خاک‌ورزی حفظ رطوبت لایه 0-20 سانتی‌متری خاک را در کشت ذرت علوفه‌ای افزایش داد (حدود 11 درصد) ولی در کشت گندم کمکی به افزایش حفظ رطوبت خاک نکرد.
صادق افضلی نیا؛ علیداد بوستانی؛ عبدالحمید کریمی؛ دادگر محمدی؛ سید منصور علوی منش؛ ماشاءاله زارع؛ علی نوروزی
چکیده
در این تحقیق اثر مرطوب نمودن لایه سطحی یونجه بر مقدار تلفات کمی و کیفی آن بررسی شد. پژوهش در قالب آزمایش یک بار خرد شده با 12 تیمار و سه تکرار به مدت دو سال (1399 تا 1401) اجرا شد. تیمارها شامل مقدار آب پاشش شده در چهار سطح 0، 250، 350 و 450 لیتر در هکتار به عنوان فاکتور اصلی و فاصله زمانی بین آب‌پاشی و بسته بندی علوفه در سه سطح بلافاصله پس از آب‌پاشی، ...
بیشتر
در این تحقیق اثر مرطوب نمودن لایه سطحی یونجه بر مقدار تلفات کمی و کیفی آن بررسی شد. پژوهش در قالب آزمایش یک بار خرد شده با 12 تیمار و سه تکرار به مدت دو سال (1399 تا 1401) اجرا شد. تیمارها شامل مقدار آب پاشش شده در چهار سطح 0، 250، 350 و 450 لیتر در هکتار به عنوان فاکتور اصلی و فاصله زمانی بین آب‌پاشی و بسته بندی علوفه در سه سطح بلافاصله پس از آب‌پاشی، نیم ساعت بعد از آب پاشی و یک ساعت بعد از آب‌پاشی به عنوان فاکتور فرعی بود. تلفات کمی یونجه شامل تلفات در قسمت بردارنده و محفظه تراکم، تلفات حمل و نقل و تلفات کل و فاکتورهای کیفی علوفه شامل ماده خشک، پروتئین خام، چربی، ماده آلی، خاکستر، الیاف نامحلول در پاک کننده اسیدی، الیاف نامحلول در پاک کننده خنثی و مقدار آفلاتوکسین بعد از شش ماه انبارمانی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که آب‌پاشی روی یونجه به مقدار 450 لیتر آب در هکتار نسبت به تیمار بدون آب‌پاشی (تیمار شاهد)، تلفات بردارنده بیلر، محفظه تراکم بیلر، تلفات حمل و نقل و تلفات کل را به ترتیب به مقدار 4/20، 3/34، 7/4 و 1/21 درصد کاهش داد. فاصله زمانی بین آب‌پاشی و بسته بندی یونجه اثر معنی‌داری بر تلفات کمّی یونجه در مرحله بسته‌بندی و حمل و نقل نداشت. همچنین نتایج نشان داد که آب‌پاشی روی یونجه، خواص کیفی یونجه بسته‌بندی شده را در مدت انبارمانی (شش ماه) تحت تأثیر منفی خود قرار نمی‌دهد و باعث کاهش کیفیت یونجه بسته‌بندی شده، نمی‌شود.
دادگر محمدی؛ صادق افضلی نیا
چکیده
این تحقیق در تناوب گندم-پنبه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب به‌مدت چهار سال اجرا و از طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار (بی‌خاک‌ورزی، کم‌خاک‌ورزی و خاک‌ورزی مرسوم) و چهار تکرار استفاده شد. در این تحقیق، روش‌های مختلف خاک‌ورزی از نظر اقتصادی با هم مقایسه شدند. با برآورد هزینه‌ها و درآمدهای تیمارهای مختلف و با استفاده از روش ...
بیشتر
این تحقیق در تناوب گندم-پنبه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب به‌مدت چهار سال اجرا و از طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار (بی‌خاک‌ورزی، کم‌خاک‌ورزی و خاک‌ورزی مرسوم) و چهار تکرار استفاده شد. در این تحقیق، روش‌های مختلف خاک‌ورزی از نظر اقتصادی با هم مقایسه شدند. با برآورد هزینه‌ها و درآمدهای تیمارهای مختلف و با استفاده از روش ارزش کنونی خالص تغییرات بازده برنامه‌ای، سودمندترین تیمار انتخاب شد. در تصمیم‌گیری برای انتخاب شیوة خاک‌ورزی مناسب، از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می‌دهد عملکرد گندم و پنبه در تیمارهای مختلف خاک‌ورزی در اکثر سال‌هایی که تحقیق ادامه داشته است، اختلاف معنی‌داری با هم ندارند. روش‌های کم‌خاک‌ورزی و بی‌خاک‌ورزی، در مقایسه با خاک‌ورزی مرسوم، هزینه‌های تولید را به‌ترتیب 5 و 10 درصد کاهش داده‌اند. روش‌های کم‌خاک‌ورزی و بی‌خاک‌ورزی، در مقایسه با خاک‌ورزی مرسوم، مصرف سوخت را به‌ترتیب به‌‌میزان 60 و 77 درصد کاهش داده‌اند. در روش‌های کم‌خاک‌ورزی و بی‌خاک‌ورزی ظرفیت مزرعه‌ای مؤثر افزایش چشم‌گیری دارد، به‌‌طوری‌‌که زمان عملیات تهیة زمین در مقایسه با خاک‌ورزی مرسوم به‌ترتیب 62 و 74 درصد کاهش یافت. ارزش فعلی بازده برنامه‌ای در روش خاک‌ورزی مرسوم (53662 هزار ریال) نسبت به ارزش فعلی بازده برنامه‌ای در روش‌های کم‌خاک‌ورزی (46379 هزار ریال) و بی‌خاک‌ورزی (38149 هزار ریال) بیشترین مقدار است. با لحاظ کردن مجموعه‌ای از عوامل در تصمیم‌گیری، اولاً عملکرد در واحد سطح (312/0)، هزینة تولید (221/0) و مصرف آب (219/0) بیشترین وزن را در تصمیم‌گیری کشاورزان در انتخاب شیوة خاک‌ورزی دارند و ثانیاً سیستم‌های خاک‌ورزی حفاظتی در اولویت بالاتری قرار دارند.
