صادق افضلی نیا؛ علیداد بوستانی؛ عبدالحمید کریمی؛ دادگر محمدی؛ سید منصور علوی منش؛ ماشاءاله زارع؛ علی نوروزی
چکیده
در این تحقیق، اثر مرطوب کردن لایۀ سطحی یونجه بر مقدار تلفات کمی و کیفی آن بررسی شد. پژوهش در قالب آزمایش یک بار خرد شده با 12 تیمار و سه تکرار به مدت دو سال (1399 تا 1401) اجرا شد. تیمارها شامل مقدار آب پاشش شده در چهار سطح 0، 250، 350 و 450 لیتر در هکتار به عنوان فاکتور اصلی و فاصلۀ زمانی بین آبپاشی و بستهبندی علوفه در سه سطح بلافاصله، نیم ساعت ...
بیشتر
در این تحقیق، اثر مرطوب کردن لایۀ سطحی یونجه بر مقدار تلفات کمی و کیفی آن بررسی شد. پژوهش در قالب آزمایش یک بار خرد شده با 12 تیمار و سه تکرار به مدت دو سال (1399 تا 1401) اجرا شد. تیمارها شامل مقدار آب پاشش شده در چهار سطح 0، 250، 350 و 450 لیتر در هکتار به عنوان فاکتور اصلی و فاصلۀ زمانی بین آبپاشی و بستهبندی علوفه در سه سطح بلافاصله، نیم ساعت و یک ساعت بعد از آبپاشی به عنوان فاکتور فرعی بود. تلفات کمی یونجه شامل تلفات در قسمت بردارنده و محفظۀ تراکم، تلفات حمل و نقل و تلفات کل و فاکتورهای کیفی علوفه شامل مادۀ خشک، پروتئین خام، چربی، مادۀ آلی، خاکستر، الیاف انحلال ناپذیر در پاک کنندۀ اسیدی، الیاف انحلالناپذیر در پاککنندۀ خنثی اندازهگیری و مقدار آفلاتوکسین بعد از شش ماه انبارمانی تعیین شد. نتایج بررسیها نشان داد که آبپاشی روی یونجه به مقدار 450 لیتر آب در هکتار نسبت به تیمار بدون آبپاشی (تیمار شاهد)، تلفات بردارنده بیلر، تلفات محفظۀ تراکم بیلر، تلفات حمل و نقل و تلفات کل را به ترتیب به مقدار 4/20، 3/34، 7/4 و 1/21 درصد کاهش داد. فاصلۀ زمانی بین آبپاشی و بستهبندی یونجه اثر معنیداری بر تلفات کمّی یونجه در مرحله بستهبندی و حمل و نقل نداشت. نتایج تحقیق همچنین نشان داد که آبپاشی روی یونجه، خواص کیفی یونجۀ بستهبندی شده را در مدت انبارمانی (شش ماه) تحت تأثیر منفی خود قرار نمیدهد و باعث کاهش کیفیت یونجه بستهبندی شده، نمیشود.
سمانه ترابی؛ سیدرضا حسن بیگی؛ بهزاد ستاری؛ برات قبادیان
چکیده
ضایعات نان از ضایعات مواد غذایی رایج در جهان است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر متغیرهای زمان قندسازی و نسبت ضایعات نان به آب (غلظت سوبسترا) بر میزان گلوگز ضایعات نان و تولید اتانولزیستی از گلوگز حاصل از هیدرولیزشدن آن است. ضایعات نان ابتدا به قطعات کوچک تقسیم و پس از آن با نسبت 15-10 (w/v%) با آّب مخلوط شدند. از آنزیمهای آلفاآمیلاز ...
بیشتر
ضایعات نان از ضایعات مواد غذایی رایج در جهان است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر متغیرهای زمان قندسازی و نسبت ضایعات نان به آب (غلظت سوبسترا) بر میزان گلوگز ضایعات نان و تولید اتانولزیستی از گلوگز حاصل از هیدرولیزشدن آن است. ضایعات نان ابتدا به قطعات کوچک تقسیم و پس از آن با نسبت 15-10 (w/v%) با آّب مخلوط شدند. از آنزیمهای آلفاآمیلاز برای مایعسازی و گلوکوآمیلاز برای قندسازی استفاده شد. برای بررسی اثر متغیرهای زمان قندسازی و غلظت سوبسترا بر مقدار گلوگز، از روش سطح پاسخ (طرح مرکب مرکزی) با نرمافزار دیزایناکسپرت استفاده گردید. قند حاصل از هیدرولیز به روش کیت گلوکز اندازهگیری شد. میزان آفلاتوکسین ضایعات نان (به عنوان شاهد) و نمونۀ بهینۀ حاصل از فرآیند هیدرولیز (نمونه با بیشترین میزان گلوگز) اندازهگیری شد. از مخمر ساکارومایسیس سرویزیه برای فرآیند تخمیر استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین غلظت گلوگز در هیدرولیز، مربوط به غلظت سوبسترای 150 گرم بر لیتر و زمان قندسازی 48 ساعت به میزان 21/100 گرم بر لیتر است. هیدرولیز در غلظتهای بیشتر و زمانهای طولانیتر، به علت ایجاد ویسکوزیته و چسبندگی بالا، میزان غلظت گلوکز را کاهش میدهد در نتیجه اثر مطلوبی روی هیدرولیز ندارد.معلوم شد فرآیند هیدرولیزشدن آفلاتوکسین B1 و B2 را به ترتیب به میزان 76 درصد و 16 درصد کاهش میدهد. بیشترین مقدار اتانولزیستی در فاز تخمیر، 35/45 گرم بر لیتر با بازده 7/88 درصد در زمان 36 ساعت به دست آمد که میتواند به دلیل مصرف گلوکز تولید شده در مرحلۀ هیدرولیز شدن به واسطۀ رشد مناسب تودۀ سلولی در تخمیر در این مدت زمان باشد؛ زمان مناسب برای فرآیند تخمیر 36 ساعت است.