محمود صفری؛ نیکروز باقری؛ عزیز شیخی گرجان
چکیده
کرم میوهخوار گوجهفرنگی (هلیوتیس) یکی از مخربترین آفتهای گیاهان خانوادۀ سولاناسه در بسیاری از مناطق کشور است. در صورت وجود شرایط محیطی مساعد، این آفت به سرعت گسترش مییابد. در سالهای اخیر از پهپاد سمپاش به منظور کنترل دیگر آفتها استفاده شده ولی عملکرد این سمپاشها برای مبارزه با این آفت در مزارع گوجهفرنگی ارزیابی ...
بیشتر
کرم میوهخوار گوجهفرنگی (هلیوتیس) یکی از مخربترین آفتهای گیاهان خانوادۀ سولاناسه در بسیاری از مناطق کشور است. در صورت وجود شرایط محیطی مساعد، این آفت به سرعت گسترش مییابد. در سالهای اخیر از پهپاد سمپاش به منظور کنترل دیگر آفتها استفاده شده ولی عملکرد این سمپاشها برای مبارزه با این آفت در مزارع گوجهفرنگی ارزیابی نشده است. در این تحقیق در مزرعه آلوده به آفت هلیوتیس، روش استفاده از پهپاد سمپاش با روشهای رایج سمپاش لانسدار تراکتوری و سمپاش اتومایزر پشتی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار مقایسه شد. نتایج نشان داد در سمپاشهای لانسدار، اتومایزر و پهپاد مصــرف محـلول سم به ترتیب 1200 و 211 و 32 لیتر در هکتار، بادبردگی 6/45، 06/13 و 68/20 درصد و بازده مزرعهای 66/60، 69 و 2/90 درصد است. روش استفاده از پهپاد در 14 روز پس از سمپاشی با 75/59 درصد کارایی، نسبت به روشهای اتومایزر و لانس به ترتیب با 06/40 و 75/41 درصد، از کارایی بهتری برخوردار بوده است. در روزهای چهارم و هشتم نیز روش استفاده از پهپاد ازنظر درصد کارایی نسبت به روشهای اتومایزر و لانسدار برتری داشته است. ضریب کیفیت پاشش در سمپاشهای اتومایزر و پهپاد به ترتیب 88/2 و 23/1 بود. از نظر اقتصادی، نسبت سـود به هزینه در سمپاشهای لانسدار، اتومایزر و پهپاد به ترتیب 15/4، 88/4 و 33/2 بود. در نهایت استفاده از پهپاد به منظور کنترل آفات گوجهفرنگی از نظر فنی قابل توصیه است ولی از نظر اقتصادی باید بررسی بیشتری شود.