بهینه‌سازی و ارزیابی ماشین‌ها و سامانه‌های فنی و مهندسی کشاورزی
جعفر حبیبی اصل؛ آذرخش عزیزی؛ لیلا بهبهانی
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی امکان نشاکاری مکانیزۀ کلزا و مقایسۀ آن با روش بذرکاری در استان خوزستان اجرا شد. در تیمار نشاکاری، با استفاده از ماشین نشاکار تعداد 9 نشای 38 روزه در هر متر مربع کشت شد. در روش بذرکاری نیز بذر کلزا به میزان 6 کیلوگرم در هکتار با استفاده از خطی‌کار جوی-پشته‌ای به صورت دو ردیف بر هر پشته و فاصلۀ پشته‌های 60 سانتی‌متری ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی امکان نشاکاری مکانیزۀ کلزا و مقایسۀ آن با روش بذرکاری در استان خوزستان اجرا شد. در تیمار نشاکاری، با استفاده از ماشین نشاکار تعداد 9 نشای 38 روزه در هر متر مربع کشت شد. در روش بذرکاری نیز بذر کلزا به میزان 6 کیلوگرم در هکتار با استفاده از خطی‌کار جوی-پشته‌ای به صورت دو ردیف بر هر پشته و فاصلۀ پشته‌های 60 سانتی‌متری کشت شد. نتایج تحقیق نشان داد که از نظر عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد ساقه‌های فرعی، ارتفاع بوته‌ها و میزان روغن استحصالی بین روش بذرکاری و نشاکاری اختلاف معنی‌داری وجود ندارد. میانگین دو سال عملکرد دانۀ کلزا در روش‌های نشاکاری و بذرکاری به ترتیب 2/2225 و 8/2391 کیلوگرم در هکتار بود. تراکم کمتر بوته‌ها در روش نشاکاری نسبت به روش بذرکاری باعث رشد رویشی بیشتر گیاه کلزا شد به طوری‌که تعداد خورجین در هر ساقه در روش نشاکاری 64 درصد بیش از تعداد آن در روش بذرکاری بود. همچنین قطر ساقه‌های اصلی و فرعی در روش نشاکاری به ترتیب با 33/19 و 23/7 میلی‌متر، 30 و 2/16 درصد بیش از قطر ساقه‌های اصلی و فرعی در روش بذرکاری بود. کارایی مصرف آب در تیمارهای نشاکاری و بذرکاری به ترتیب 44/0 و 38/0 کیلوگرم بر مترمکعب بود. نسبت سود به هزینۀ یک هکتار نشاکاری و بذرکاری کلزا نیز به ترتیب 98/0 و 02/3 محاسبه شد.
