نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار پژوهش بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی- مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

2 عضو هیات علمی بخش تحقیقات فنی و مهندسی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی

3 استادیار پژوهش بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی،

10.22092/amsr.2024.366525.1493

چکیده

در این پژوهش عملکرد پهپاد با روش‌های معمول محلول‌پاشی مزارع زعفران مقایسه شد. این پروژه در قالب طرح آزمایشی کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: محلول‌پاشی با پهپاد، سمپاش پشتی اتومایزر و سمپاش لانس‌دار پشتی و بدون محلول‌پاشی (شاهد) بود. عوامل مطالعه‌شده شامل: عرض پاشش مؤثر، ظرفیت زراعی و بازده مزرعه‌ای، مقدار پاشش محلول در هکتار، قطر میانه عددی و حجمی ذرات محلول، ضریب کیفیت پاشش، بادبردگی و اثربخشی بودند. نتایج تجزیه واریانس بیانگر وجود اختلاف معنی‌دار بین تیمارهای آزمایشی در سطح 1% بود. نتایج نشان داد پهپاد، محلول‌پاش‌های اتومایزر و لانس‌دار به‌ترتیب دارای مصرف 3/19، 3/199 و 2/212 لیتر محـلول کود در هکتار، بادبردگی 5/17، 4/25 و 7/24 درصد و ظرفیت مزرعه‌ای 9/5، 46/0 و 74/0 هکتار در ساعت بود. همچنین، قطر میانه حجمی، قطــر میانه عددی و ضریب کیفیت پاشش پهپاد به‌ترتیب برابر با 473 میکرون، 235 میکرون و 1/1 به‌دست آمد؛ که این روش در مقایسه با سمپاش‌های لانس‌دار و اتومایزر یکنواختی پاشش بیشتری داشت. ارزیابی کارایی محلول‌پاش‌هانشان داد که تأثیر آن‌ها بر خصوصیات زراعی و عملکردی مزرعه معنی‌‌دار بود. استفاده از محلول‌پاش‌های لانس‌دار و اتومایزر باعث عملکرد بیشتر مزرعه زعفران نسبت به محلول‌پاشی با پهپاد شد؛ به‌طوری‌که عملکرد‌های 4/2 و 3/2 کیلوگرم زعفران خشک در هکتار، به‌ترتیب متعلق به محلول‌پاشی با سمپاش‌های لانس‌دار و اتومایزر بود و کمترین عملکرد برابر با 1/2 کیلوگرم در هکتار، در روش محلول‌پاشی با پهپاد به‌دست آمد. به‌طورکلی محلول‌پاشی در مقایسه با تیمار شاهد (بدون محلول‌پاشی) موجب افزایش 20 درصدی عملکرد زعفران شد.

کلیدواژه‌ها