فرزاد گودرزی
چکیده
گوجه‌فرنگی محصولی زراعی و فرازگرا با ظرفیت بالای تولید اتیلن و دیگر ترکیبات آلی فرار مانند اتانول و استالدئید است که حدود یکسوم میزان تولیدی آن در فاصلۀ بین برداشت تا مصرف از بین می‌رود. در این مطالعه از دو غلظت 5/0 و 5 گرم در لیتر محلول نانو دی اکسید تیتانیوم برای ایجاد تأخیر در تولید بوی نامطلوب ناشی از تجمع اتانول و استالدئید ...
بیشتر
گوجه‌فرنگی محصولی زراعی و فرازگرا با ظرفیت بالای تولید اتیلن و دیگر ترکیبات آلی فرار مانند اتانول و استالدئید است که حدود یکسوم میزان تولیدی آن در فاصلۀ بین برداشت تا مصرف از بین می‌رود. در این مطالعه از دو غلظت 5/0 و 5 گرم در لیتر محلول نانو دی اکسید تیتانیوم برای ایجاد تأخیر در تولید بوی نامطلوب ناشی از تجمع اتانول و استالدئید در فضای نگهداری گوجه‌فرنگی رسیده و قرمز رقم هلیل، یا کنترل آن، استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، مشخص شد که ذرات نانو دی اکسید تیتانیم در حضور پرتو فرابنفش و متناسب با غلظت محلول، قادر به کاهش 85 درصد از میزان اتیلن تولیدی، و تجزیۀ 75 تا 100 درصد از استالدئید و اتانول موجود در فضای نگهداری گوجه‌فرنگی هستند. ارزیابی حسی نمونهها نشان میدهد از روز چهارم نگهداری میوه در انبار، بوی نامطلوب در تیمار شاهد گوجه‌فرنگی قابل شناسایی و در روز دهم نگهداری این مقدار به بیشترین سطح خود میرسد. در حالی که تا روز هشتم نگهداری، بوی نامطلوب تجمع یافته در فضای نگهداری گوجهفرنگیهای تیمار شده با غلظت 5 گرم در لیتر نانو دی اکسیدتیتانیم، کمتر از آستانۀ قابل شناسایی بود و تا پایان دوره 12روزه نگهداری نیز در کمترین مقدار باقی ماند.
