جبراییل تقی نژاد؛ صفت اله رحمانی
چکیده
بادامزمینی در دو مرحله برداشت میشود. مرحلۀ اول درآوردن کامل بوتهها از خاک که در همۀ روشهای برداشت این محصول یکسان است. ولی مرحلۀ دوم، شامل خشک کردن و جدا کردن غلاف بادامزمینی از بوتۀ گیاه، متفاوت است و بیشترین هزینه را برای کشاورز دارد. این پژوهش در سال 1399 با هدف برآورد هزینه و درآمد روشهای برداشت و تعیین شاخصهای ...
بیشتر
بادامزمینی در دو مرحله برداشت میشود. مرحلۀ اول درآوردن کامل بوتهها از خاک که در همۀ روشهای برداشت این محصول یکسان است. ولی مرحلۀ دوم، شامل خشک کردن و جدا کردن غلاف بادامزمینی از بوتۀ گیاه، متفاوت است و بیشترین هزینه را برای کشاورز دارد. این پژوهش در سال 1399 با هدف برآورد هزینه و درآمد روشهای برداشت و تعیین شاخصهای سودآوری استفاده از کمباین کششی مخصوص بادامزمینی در راستای منافع کشاورزان در مغان اجرا شد. آزمایش بر پایۀ طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. مبنای پژوهش این بود که آیا کمباین کششی وارداتی، در مقایسه با روشهای دیگر متداول در برداشت بادامزمینی، باصرفه است؟ سه روش برداشت در مرحله دوم شامل: 1- استفاده از کمباین کششی مخصوص بادامزمینی، 2- کوبیدن با خرمنکوب پشت تراکتوری و 3- روش دستی بود. برای رسیدن به هدف از روش بودجهبندی جزئی شامل تحلیل ارزش کنونی منافع، آزمون اقتصادی و غیراقتصادی بودن جایگزینی روشها و تحلیل نرخ بازده نهایی (MRR) استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد نرخ بازده نهایی جایگزینی کاربرد کمباین کششی با سایر تیمارها در شرایط متوسط سطح برداشت و بیشتر بالاتر از 83/41 درصد است. افزایش سود خالص در برداشت با کمباین کششی نسبت به تیمارهای کوبش با خرمنکوب پشت تراکتوری و روش دستی به ترتیب 07/6 و 82/8 درصد و صرفهجویی در هزینه به ترتیب 86/4 و 43/23 درصد مشخص شد.
جبراییل تقی نژاد؛ کرامت اخوان؛ حسین زینل زاده تبریزی
چکیده
با توجه به توسعه کشت بادامزمینی در سالهای اخیر در منطقه مغان، که هم اکنون سطح زیر کاشت سالانه آن بیش از 6000 هکتار است. پژوهشی به منظور بررسی آرایشهای کشت مختلف با استفاده ازچند مدل ردیفکار پنوماتیک انجام گردید. این آزمایش در سال 1399، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل a1 و a2 - کاشت یک ردیفه ...
بیشتر
با توجه به توسعه کشت بادامزمینی در سالهای اخیر در منطقه مغان، که هم اکنون سطح زیر کاشت سالانه آن بیش از 6000 هکتار است. پژوهشی به منظور بررسی آرایشهای کشت مختلف با استفاده ازچند مدل ردیفکار پنوماتیک انجام گردید. این آزمایش در سال 1399، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل a1 و a2 - کاشت یک ردیفه با فاصله بین پشته 75 سانتیمتر و بین بوته بهترتیب 12و 17 سانتیمتر، a3 و a4 - کاشت دو ردیف روی پشته با فاصله بین پشته 75 سانتیمتر و بین بوته بهترتیب 22 و 28 سانتیمتر و a5 و a6 - کاشت یک ردیفه با فاصله بین پشته 50 سانتیمتر و بین بوته بهترتیب 25 و30 سانتیمتر بود. شاخصهای مورد بررسی عبارت بودند از درصد شکستگی بذر، یکنواختی توزیع افقی و عمودی بذر، درصد سبزشدن بذرها، ظرفیت موثر مزرعهای، عملکرد و اجزای عملکرد. نتایج نشان داد تفاوت بین تیمارها از نظر ضریب یکنواختی توزیع افقی بذر، ظرفیت مزرعهای، درصد جوانهزنی بذر، قطر غلاف و طول غلاف در سطح 1 درصد و از نظر ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، عملکرد غلاف و دانه در سطح 5 درصد معنیدار بود. اثر تیمارها بر وزن صددانه و صدمات مکانیکی وارده به بذر معنیدار نبود. بیشترین مقدار یکنواختی توزیع افقی و سبز شدن بذرها بهترتیب به میزان25/79 و 2/95 درصد و بیشترین عملکرد به میزان 30/4995 کیلوگرم در هکتار از تیمار کاشت دو ردیف با فاصله بین بوته 28 سانتیمتر بدست آمد.