اصغر زورآبادی؛ مجتبی نادری بلداجی؛ اصغر عابدی؛ امین لطفعلیان دهکردی؛ احسان شهبازی
چکیده
در این پژوهش، سه روش برداشت چغندرقند شامل نیمه مکانیزه، مکانیزۀ چند مرحلهای و مکانیزۀ تک مرحله ای (کمباین) در استان خراسان رضوی (شهرستان جوین) از نظر برخی عوامل فنی مقایسه شدند. میزان مجموع ضایعات محصول شامل طوقه، غده های آسیب دیده و غده های سالم برداشت نشده با 1944، 542، و 454 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به روش برداشت ...
بیشتر
در این پژوهش، سه روش برداشت چغندرقند شامل نیمه مکانیزه، مکانیزۀ چند مرحلهای و مکانیزۀ تک مرحله ای (کمباین) در استان خراسان رضوی (شهرستان جوین) از نظر برخی عوامل فنی مقایسه شدند. میزان مجموع ضایعات محصول شامل طوقه، غده های آسیب دیده و غده های سالم برداشت نشده با 1944، 542، و 454 کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به روش برداشت مکانیزۀ چند مرحله ای، مکانیزۀ تک مرحله ای و نیمه مکانیزه به دست آمد. بیشترین اثر تراکم بر خاک بر حسب افزایش در شاخص مخروط، در روش مکانیزۀ تک مرحله ای و بعد از آن در روش مکانیزۀ چند مرحله ای به دست آمد. مصرف سوخت در روش برداشت مکانیزۀ تک مرحله ای و روش نیمه مکانیزه به ترتیب برابر با 25 و 33 درصد مصرف سوخت در روش برداشت مکانیزه چند مرحله ای حاصل شد. درصد انرژی مصرف شده در روش برداشت مکانیزۀ تک مرحله ای و نیمه مکانیزه به ترتیب 24 و 34 درصد انرژی مصرف شده در روش برداشت مکانیزۀ چند مرحله ای به دست آمد. روش برداشت با کمباین مزیت های نسبی بیشتری در مقایسه با دو روش دیگر دارد و تنها محدودیت این روش، ایجاد تراکم بیشتر خاک است که به تمهیدات فنی برای جلوگیری از آن نیاز خواهد داشت.
