داوود محمدزمانی؛ جلال الدین قضاوتی؛ مهرداد نظری
چکیده
در این تحقیق به منظور کشت ماشینی نشای گوجهفرنگی، یک نشاکار تمام خودکار طراحی، ساخته و ارزیابی شد. در این ماشین، یک سازوکار پلهای سینی نشا را به تدریج به سمت پایین و طرفین هدایت میکند تا بازوی بردارنده بتواند با بردارندۀ سوزنیشکل خود به داخل خاک سلول فرو رود و نشا را در اختیار بگیرد. آنگاه بازو با حرکت به سمت موقعیت ...
بیشتر
در این تحقیق به منظور کشت ماشینی نشای گوجهفرنگی، یک نشاکار تمام خودکار طراحی، ساخته و ارزیابی شد. در این ماشین، یک سازوکار پلهای سینی نشا را به تدریج به سمت پایین و طرفین هدایت میکند تا بازوی بردارنده بتواند با بردارندۀ سوزنیشکل خود به داخل خاک سلول فرو رود و نشا را در اختیار بگیرد. آنگاه بازو با حرکت به سمت موقعیت لولۀ سقوط، نشا را همراه با خاک بستر رها میکند. سپس نشا به درون شیار ایجادشده با شیاربازکن هدایت میشود. به منظور ارزیابی عملکرد دستگاه، آزمون مزرعهای دستگاه اجرا شد. درصد آسیبهای مکانیکی به نشاها، زاویۀ استقرار نشاها از خط قائم و تغییر فاصلۀ بین نشاها روی ردیف کشت نیز از صفات مورد بررسی بودند. آزمونها با استفاده از آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از سه سطح سرعت پیشروی 1، 5/1 و 2 کیلومتر در ساعت و عمق کشت در دو سطح 5 و 10 سانتیمتر. در اجرای آزمونها در هر واحد آزمایشی از بلوک، دستگاه یک ردیف 22 متری را نشاکاری میکرد. نتایج تحقیقات نشان میدهد که اثر تغییر سرعت پیشروی دستگاه، عمق کشت و اثر متقابل آنها بر تمام صفات مورد بررسی معنیدار است. با توجه به نتایج آزمونها، مناسبترین سرعت پیشروی و عمق کشت برای نشاکار طراحی شده به ترتیب 1 کیلومتر در ساعت و 5 سانتیمتر تعیین شد. ظرفیت تئوری دستگاه با یک ردیف کشت و در سرعت 1 کیلومتر در ساعت، 06/0 هکتار در ساعت تعیین شد.